Enchuyser liedt-boecksken

[p. 53]

Bruylofts-Gesangh.

Stemme: Een Schip dat sonder roer

DIe trout en trout niet voor ses dagen,
Maer voor sijn lieve leven langh,
Om ’t Paspoort derft men gheensins vragen,
Al viel dees dienst noch eens soo strang,
die heeft, het geen hy heeft gekregen,
Slaept niet alleen,
Hoe ’t gaet, ’t zy wel, of met hem tegen,
Toont sich te vre’en,
2 En vatten ’t zijn recht in de armen,
Gevende ’t sijn behoort’ en eys,
Soo moet men liefd’ in liefd’ verwarmen,
Soo tempereertmen ’t Minne vleys,
Dit is het Roer om ’t Schip te mennen,
Ja Huys en all’:
Soo leer men yeders sinnen kennen,
Dat binnens Wal’.
3 Men moet in twist niet rucktbaer wesen,
Een teugel-reep regeert het Paert,
Twee kunnen braef een smert genesen,
En zijn oock ’t beste hier hier op aerd’;
Daerom ghy twee, nu eens bevonden,

[p. 54]

 

Verdraeght, en lijdt,

 

Soo sal de vree haer woonplaets gronden,

 

’t Welck segen dijt.

 

4 Daer zegen is, volght meerder vreugden,

 

De koers der reyne wegen op,

 

Wilt u dan hier in vry verdreughden,

 

Soo plaets uw’ schoot een lieve Pop,

 

Vrouw Bruyt, als ’t negen-maendigh-teken

 

Sijn streeck om-rent,

 

Daer wel en telt van nu de weken,

 

Verwachtend’ ’t endt.

 

5 Maer onderwijl wy zijn geseten,

 

’t Saem als genoode hier by een,

 

Soo moet men ’t beste niet vergeten,

 

Dat is, Speelnootjes gaet ghy heen,

 

En leydt het Bruydtjen, om te rusten,

 

In Bruyd’goms arm,

 

Nu of ghy saeght dat hy haer kusten,

 

Deck toe, ’t is warm.

 

6 Vereende, ’t moet uw wel gelucken,

 

Hier op een glaesjen schoontjes uyt,

 

Bant van uw alle quade nucken,

 

Vaer in en uyt vry tot dat het stuyt,

 

Wel netjes sal ’t register wesen,

 

De haeck is juyst,

[p. 55]

 

Voor ’t grooste glas niet eens te vreest

 

Maer dat gekuyst.