Enchuyser liedt-boecksken

Vraegh aen de Bruydt.

Toon: La Cardinaie, >&=c. ofte ‘t Was een Vrouw, &c.

BRuytje hoort // wat heeft u doch bekoort
U in den Echt te voegen?
Daer woort // steedts was ick wil wel voort
My sonder Man genoegen:
Maer seker seght een reysjes,
Of het niet // was die u daer toe riedt

[p. 52]

 

De Raets-vrouw van de Meysjes.

 

2 Dus altous // weest niet voor soet gekoos

 

Daer u maegdom moet sluycken,

 

’t Is een Roos // die in een korte poos

 

Den Bruyd’gom sal besnuycken,

 

Want ‘t sou wel zijn een gooren

 

Blooden bloedt // die sulck volmaeckte soet

 

Niet garen sou oorbooren.

 

3 Want my heught // men sey dat al de vreught

 

Des Mans is by de Vrouwen,

 

En ’t geneugt // in ’t Vrouwelijcke Jeugt

 

Dat ’s met de Mans te houwen,

 

Speel-nootjes laet niet slippen

 

So een kans // u voor-komt, maer avans

 

Wilt doen met wel te kippen.

 

4 Volght dan naer // dit soet vereende Paer,

 

’t Sal u ten soetst gedyen,

 

Eer u waer // verdort en dat ghy gaer,

 

Gestelt soud’ zijn ter zyen.

 

Hoe sou ’t u dan verdrieten,

 

Noyt geen man // en al de vreught daer van

 

Jou leven te genieten.

’t Is quaet laten, dat men garen doet.