Enchuyser liedt-boecksken
(1668)–Anoniem Enchuyser Liedt-boecksken–
AuteursrechtvrijStemme: Roosemont die lagh, &c.ALs Cupido was gedreven
Uyt des Hemels Opper-hof,
En hier most beneden sweven,
Swoer, dat hy sou krijgen lof,
Meerder dan den gantschen raedt,
Daer den Hemel in bestaet.
2 Stracks laet hy Altaren stichten,
Stracks heeft hy een minne-raet,
Stracks laet hy sijn Fackels lichten,
Lichten voor den Echten-staet,
Lichten om aen alle kant
Steecken Hertjes in de brandt.
3 Hertjes die door Liefde paren,
Brengend’ t’samen lijf en goedt:
Hertjes die op sijn Altaren
Offeren haer Minne-gloedt:
Hertjes die ghetroffen zijn
| |
[pagina 51]
| |
Door sijn Boogh met Minne-pijn.
4 Siet hier twee alsulcke Zielen
Heden aen malkaer gewijt,
Die ten Offer sullen knielen:
’t Sa Speelnootjes werdt al tijdt,
Brenght haer na het witte Choor,
Bruydegom gaet volght het spoor.
5 Hout! een glaesje versch geschoncken
Van de Wijn die ’t al verheught,
Dient ‘er op ’t succes gedroncken,
Dan begeeft u tot de vreughdt:
Yder brenght het op een soen,
Die, daer hy ’t mee wenscht te doen.
Is Liefden vreught, soo treur ick selden. |
|