Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 49

[p. 58]

Verborgen bronnen
door Ellen

Voor Annie en Eep Roland Holst

God gaf aan wie veel lijdt een zielsbewogen
Geluk dat wij door 't leed niet laten schenden.
Blijf over onze nooden neergebogen
Mijn God, ontferm U over onze ellenden.

Ik vond de bronnen die nooit gaan verdrogen
Omdat zij in 't onzichtbre zijn ontsprongen;
Daar stillen we onzen dorst. Blik in de oogen
Van wie tot deze bronnen doorgedrongen.

Verborgen laafnis, ons door God gezonden
In dorre dagen en in martelingen
Van nooit-genezen-, nooit-gesloten wonden
Waardoor de pijlen van de pijnen gingen....

Soms, als demonen deze vrêe verbroken,
Gedenken wij wat vriendenmonden fluistren,
De woorden in hun hart voor ons ontloken.
En met gevouwen handen liggen wij te luistren....