Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 49

[p. 18]

Skagerrak
door Steven Bonnet

Het is twee glazen in de hondenwacht
en ik loop uitkijk op de bak.
Ons schip sluipt door
het Skagerrak
en ver weg gloeit een licht
triest in de nacht.
Skagenvuurschip ligt op wacht.
Het is zo stil hier en zo donker,
ik zag van deze torn
geen enkele sterrenflonker.
- - - - Plots - - een schorre gil!
Verschrikt sta ik stil
en tuur in het duister,
hoor - - -
is daar geen stemmenfluister?
- - - -
Hédaar aan boord, op de bak,
wij zijn het vergeten koor van
Skááá-ger-rak!
We zingen je van bloed, ons bloed
en ploffende mijnen,
hozen van bloed en kolkende waterfonteinen.
We zingen van het doodsgebrul
der stervende matrozen en soldaten,
wijlen jouw maten - jij daar op de bak!

[p. 19]

 

Jij verraadt de jongens van het Skagerrak

 

die eens schouder aan schouder

 

met je zijn gegaan

 

als dwaallichten over de Reeperbahn.

 

Die met je deelden hetzelfde brood

 

en met je dronken uit hetzelfde glas

 

omdat de kameraadschap ons enigst eigendom was.

 

- - - - Ga weg, ga weg,

 

weg uit ons dodenwater

 

en wees vervloekt, vervloékt, vervloékt!

 

Wijl je de dood niet zoekt

 

om ook de hel met ons te delen.

 

- - - -

 

Ik stik, ik stik,

 

waar is het licht, de wal, de stad, de kaden?

 

Vervloekt, vervloekt ben ik

 

door dode kameraden.

 

- - - O Skagenvuurschip

 

Matte vlam

 

verre gloed,

 

wij varen door het Skagerrak,

 

dat is: door matrozenbloed.