Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 49

[p. 418]

In memoriam
door Frans Buyle

Ik wist niet dat het weerzien zóó zou zijn:
gij lacht voor immer met ontbloote tanden.
De morgen vindt mij sidderend en klein
met aarde in mijn saamgeknepen handen.

Ik ben gekomen en gij zijt gegaan:
dit was voor 't laatst dat we elkaar ontmoetten;
maar elken zomernacht wanneer de roode maan
boven u brandt en ruischend aan uw voeten

de boomen wiegen met den zacht en wind,
zal ik weer eenzaam door de straten dwalen.
En elke dag dat ik u heb bemind,
zal in mijn droom zich immermeer herhalen.