Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 49

[p. 269]

Koekoek
door Jan J. Zeldenthuis

Ik hoor den koekoek heel den morgen door;
In schamele elzen-struiken achter riet
Zit hij verborgen, maar 't één-tonig lied
Klinkt overal, het trekt een donk're voor

Dwars door de rust van wetering en kreek,
Ver door de klaarte van de hooge lucht;
't Is of hij voor zijn eenzaamheid beducht
Maar roept en roept, opdat de stilte breek'.

Ik luister, langzaam zeilend in den wind,
En 't is me alsof de zon verdwijnen gaat,
Alsof ik iets van vreugde plots'ling achter laat,
Alsof de herfst alree zijn draden spint.

Het is de weemoed, dien ik telkens hoor
In dat nooit eindigend geluid ‘koekoek’,
Van schuwen vogel met dien wreeden vloek
Van 't vreemde nest het heele leven door.