Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 48

[p. 188]

De onderwijzer¹⁾
Door Ed. Hoornik

Voor Dr. A.M. Meerloo

Het licht viel stekeliger door de ramen;
De klas vol kind'ren stond hem naar den strot;
Weer vreezend voor een heimelijk beramen
Ging hij hun oogen na en woog zijn lot....

Hij wist: als hij straks op zijn kamer landde
Was d'angst ook dáár: de spiegel wierp haar op;
En als hij schreef, dan kroop het in zijn handen,
Of zoemde in een dier, of zwelde in zijn krop.

Dan kwam een knaapje voor zijn oogen zweven,
Maar aan den muur hield wreed het vrouwennaakt
Den schijn op - hij, een kind, dat onbedreven
Noch hert noch hinde ooit had aangeraakt.

Droom van het ouderhuis: achter de luiken
Maan over peppels, die de wolken joeg;
Voorbij de bessen- en frambozenstruiken
De zieke boom, die nimmer vruchten droeg....

De middagzon werd warmer op de ramen,
De jongenshoofden rezen naar het goud:
Decor van bloemen.... zachte, zoete namen....
Er bloeiden rozen aan het dorre hout.

1) Uit ‘Geboorte’, een bundel gedichten, die dit najaar bij Boucher verschijnt.