Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 48(1938)– [tijdschrift] Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende Herkenning door Max Kijzer Leef fel en lang, verbrand je aan de misten, die weenen over zee en land, God reikt den mensch op vreemde wijs de hand, zij zijn wel slecht die zich in Hem vergisten. De schaduw van den hemel komt omlaag, O 't is zoo schoon op deze droeve aarde, de mauve druivendauw die Hij vergaarde - en bloem en plant bedekt een grijze laag. In witte schemer trillen droppen, over 't bladgroen huivert zachte kou en langs de paden gaat een jonge vrouw, zij voelt de bloedslag in haar polsen kloppen. De knop, de bloem en regen, mist en wind, signalen voor hen die Hem beminnen, alleen wie slecht is, kan durend leed verzinnen en wie herkent blijft tot zijn dood toe kind. Stormen vellen zielig-kleine schepen, het weerlicht valsch langs zwarte horizon, 't zijn alle teek'nen uit dezelfde bron - rood zinkt de zon in net van gouden strepen. Het regent parels, de schemerwolken kwijnen, witte handen streelen het gewas, zilv'ren puntjes slijpt Hij aan het gras, door 't matglas van de lucht begint het blauw te schijnen. Vorige Volgende