Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 48

[p. 54]

Demonie
Door ‘Ellen’

De felste smart vloeit uit in vlijmende sarcasmen
Die zijn, als van 't moeras, de rottende miasmen.
Wij dom'plen in een poel onzen bezeten geest
Die - geestig - zich verscherpt, maar als een bijtend beest.

Sarcasme! Dronkenschap van wrange zelfbespotting
En hoon; damp die bedwelmt: maar 't einde is verrotting
Die alle zuiverheid beschimmelt. Bitterheid
Wordt tot vergif. O klauw, die 't heiligste openrijt.

De donkre demonie der negatieve dingen
Nadert op vleermuisvlerken, zwenkt op zwarte zwingen
Ons leven in; verderft, vergiftigt onze sfeer.
Geloof vervaalt, verdort, en liefde leeft niet meer.

God sta ons bij als deze duivel der gedachten
Ons overvalt wen donkre smarten ons omnachten.
Zie de verlorenheid waarin wij duizlend staan.
Genade, o God, laat ons niet weer teloore gaan!