Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 48

[p. 199]

Paraphrase op Vondel's ‘Geboortklok’

‘Daar, zeit ze, leit de prins en glorie van Oranje’

Zóó zei ze 't, ja, Aemilia, toen zij den bard
Verscheen en nader trad in zijn verheven droomen -
Prins Freêrik's gemalin, vóór drie maal honderd jaar,
En met dat eeuwig onvergetelijk gebaar
Van fierheid, teederheid en kuisch bevallig schromen
Haar handen legde diep beneden 't poplend hart
Om hem, den dichtervorst, den zetel aan te toonen
Waar, veilig onder 't liefdrijk tasten van haar hand,
Het vorstelijke kind en erfgenaam der krone
Nog rustte in haren schoot: het Kind van Nederland.
- - - - - - - - - - - - - -
Het was een vrouwestem, die door den aether sprak,
Driehonderd jaar nadien, in even blij vertrouwen,
En met hetzelfde frank en liefelijk gebaar
- Als werd heur hart de weelde van haar schoot te zwaar -
Aan 't Nederlandsche volk het wonder deed aanschouwen,
Dat in der tijden nacht den hemel openbrak,
Het hooge woord, dat elk gelijkelijk mocht hooren
En elkeen sloeg tot dichter in dien éénen stond,
‘Ik zeg u mijn geheim: ons wordt een kind geboren.’
En inniger dan ooit daar mensch aan mensch verbond.

Amalia van Solms, Juliana van Nassauwe,
Gezegend zij uw Huis, Oranje's beste Vrouwen.
De tijden gaan voorbij.... Wat is er aan den tijd....
God behoede in de wieg Haar kleine Majesteit.

Top Naepf