Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 47

[p. 340]

Gescheiden
(vader en zoon)
Door Karel Jonckheere

Gij hebt mij eens geheven als uw kind
en hieft in mij den droom van eigen aderen:
het nooit te sterven beeld van uwe vaderen
in 't land, dat hùn land was, langs zee en wind.

Wij groeiden beiden dieper in elkaar,
zoodat uw jaren mijne jeugd omgordden,
om eens twee menschen met één hart te worden,
niets meer dan ééne ziel en één gebaar.

Ik schreed in uwe schaduw als de zonne beet
en richtte mijne hoop langsheen uw daden,
gij vroegt mij jonger geestdrift, nieuwer paden,
ik loonde met een glimlach ouder leed.

Nu sterft de droom, die ons in scheiden vindt:
gij zit en staart in 't ijle aller dingen,
ik heb thans uw gestalt, toen gij om mij moest zingen,
doch, blijf ik zoon, gij zijt helaas weer kind.