Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 47

[p. 307]

De Japansche lamp
Door Shūgi Inshi

Hier valt het wachten minder lang
Dan elders: als de stille bamboe-wanden van de kamer
Nog meer verzwegen worden door den effen nacht.
De rood-gelakte lamp, die mede wacht,
Schijnt spaarzaam over de ten mat gespreide sponde
En bet de dag-vermoeide oogen, opdat waakzaam zij
Het oor, dat luistert, gebogen naar de stonde
Als het vilten stap-geluid van voeten op den gladden vloer
Den tred verraadt van haar die stil en blij gekomen, stil en blij
Weer gaan zal, als een ochtend-droombeeld, dat bevroed
Maar bij het ontwaken toch vergeten werd.

Wie zal haar wezen raden? Wie zal weten
Wat haar hier brengt? Want wat haar komen doet
Heeft, met haar matte leden, niet de lamp onthuld,
Die even vaag als zij, maar minder tijdelijk is.
Zoo blijve liever slechts vermoed wat haar vervult,
Waar men het ongaarne wist, en dan vergeten
Wellicht wel wenschte.... was daar niet
Een aarzelend gelooven, dat in ongewis verschiet
Juist dit dat was, dat altijd wezen zal,
En dat ons telkens wondt, ons
Eens genezen zal.