Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 47

[p. 56]

Aan een vergetene
Door Johan de Molenaar

Dat ik aan U weer denken kon
die ik - voor hoeveel jaar? - verliet;
dat ik opnieuw bedenken kon
hoe gij mij eenmaal rusten liet
in Uwe armen rond en blank -

Ik weet weer hoe ik, schuchter eerst,
doch later wild en roekeloos
gekust werd; en het allerteerst
geheim genot, als tijdeloos,
van Uwe leden zacht en blank -

Ik hoor Uw woorden weer.... Weet 'k nu
dan pas hun eigenlijken zin,
waarom zij altijd even schuw
en tastende als in 't begin
aarzelden tusschen angst en dank?

't Kan zijn dat gij, wellicht reeds lang,
gestorven en begraven zijt.
Maar 't kan ook zijn dat 'k daaglijks langs
Uw huis kom waar g'een ander beidt
met in Uw stem dienzelfden klank -

En toch, gij waart eenmaal de vrouw
bij wie ik lust en vrede won. -
Als gij het kunt vergeven, Vrouw,
dat 'k U zóó lang vergeten kon,
aanvaard dan deze late dank. -