Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 46

[p. 340]

Verlaine
door Johan de Molenaar

'k Denk aan de rozen, de papieren,
die 't goor vertrekje, waar Verlaine
het laatst gewoond heeft, moesten sieren.

Hij vond ze mooi omdat een arme
verliederlijkte vrouw, 'n publieke,
ze neergezet had, uit erbarmen.

En even zong door zijn gedachten
een vers van vroeger: A Clymène,
't juweel der kuische minneklachten....

Papieren bloemen, hem ter eere -
't ontroerde hem als een reliek en
als Breero wist hij: 't kan verkeeren.

Maar om zijn mond een trek van goedheid,
als l'Inconnue de la Seine
zóó stil, en bovenaardsch van zoetheid.