Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 46

[p. 56]

Idolen
door Sjoerd Broersma

De jaren vloden heen met den vloed
des levens; mijmering rijpte in hem tot
berusting. En hij dacht: zoo is het goed....
Leven is een stil verteederd lot.

Nog eenmaal trad hij in den droom der jeugd
en schouwde, bijna vroom, het oude huis,
waar hij 's nachts verzen schreef in een wilde vreugd;
als wist hij zich weer bij tijdgenooten thuis.

De tuin lag uitgebloeid in de dreiging
van herfst. De tuin alleen? Verward
ontwaakte hij. Een luik viel toe. En hij ging,
eenzamer, met den last der jaren in het hart.