Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 46

[p. 34]

Uitvaart¹⁾
door J. Slauerhoff

Zon randt niet meer aan kimverloren nachten
't Schip vliedt de donkre zee in ruischend schuim
Een ster alleen bewoond door mijn gedachten
Doolt eeuwen ver met mij door 't zelfde ruim.

Zijn wentlen is ook zonder warmte, doel - -
Wel vaar ik traag en flikkert hij van vaart.
Maar weldra sluit mijn leven dat ik voel
Verijlen - voor geluk reeds onverschillig
Zich bij hem aan, opeens gewillig
In een fel duizlingwekkend
Moment tot hem uitstrekkend
Zijn kern, eindlijk ontaard.

1) Uit een bundel ‘Een eerlijk Zeemansgraf’ in 't voorjaar van '36 verschijnend bij Nijgh & van Ditmar N.V., Rotterdam.