Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 45

[p. 410]

Kwatrijnen
door M. Mok

Gods naam staat in mijn hersens uitgeschreven,
zijn macht beklemt de vloeiïng van mijn leven.
De worsteling is hopeloos, ik kan
niet meer dan dit verslaafde lichaam geven.

De dagen zijn van groot rumoer doorloopen,
God breekt de harten en de keelen open.
Hoe diep schroeit het verlangen naar de aarde
hen die op eeuwigheid niet kunnen hopen.

O de vermoeiden en de zeer gekwelden -
niets kan den hartstocht aan van de ontstelden,
die moeten dragen wat geen mensch kan dragen:
den angst die door geen dood is kwijt te schelden.

Bitter is sterven, bitter is het leven
in deze wereld waar is nagebleven
de droom van paradijzen en de mist
van eeuwigheid om alles is geweven.

[p. 411]

 

Wanneer de menschen tot vervulling komen

 

- de laatste phase der profetendroomen -

 

zal ik niet uit de aarde opstaan, want

 

ik wil mijn ziel niet weer aan God verkoopen.

 

 

 

De dood beklemt mij zeer - ik wil vermijden

 

zijn gruwelijken aanblik en bezijden

 

de stormen in een stillen slaap verzinken,

 

en langzaam naar den hemel overglijden.

 

 

 

Wanneer de nacht ontwaakt, gaan wij verloren

 

in eigen stilte, kunnen niets meer hooren;

 

ontwaren slechts de schaduw van den dood

 

en droomen diep van niet te zijn geboren.