Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 44

[p. 415]

Dwaze vraag
door J.B. Besançon

'k Heb aan een golf de dwaze vraag gedaan:
‘Hebt gij een eigen wezen en bestaan?’

Ze zei: ‘zie toch mijn fiere, hooge pluim,
Mijn slanke welving en mijn kroon van schuim.

Zie hoe ik trotsch ten wijden hemel streef,
Ik ben alleen mij zelve, want ik leef.

Ik ben verscheiden van wat om mij woelt,
Mijn stem klinkt zuiver in het koor dat joelt.

Ik rek mij dichter naar de kennisbron,
Mijn blik omspant een wijder horizon.

Mij zelf te kennen is de grootsche taak,
Die God mij schonk en die ik nooit verzaak.

En 't zal mijn roeping en mijn glorie zijn
Tot God te stijgen uit mijn brozen schijn!’

Toen zeeg zij in de waatren met een zucht.
Er was wat schuim slechts en een droef gerucht.