Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 43

[p. 418]

Het einde
door B. Rijdes

Het einde is de laatste, witte vaart
Zonder zonlicht, onder een milden regen
In stillen, strakken tocht den einder tegen
Het water roerloos tusschen de vochte aard'.

Ik aan het roer, die niet verwonderd ben
Over het vreemde doel: de last ging wel verloren
Doch thuisreis is aan leege kiel beschoren
Ik glimlach nu 'k den horizont herken.

En met niet meer dan vage herinnering
Aan steden langs wier licht ik voer,
Nader ik door de ochtendschemering.

Enkel een liefde is, zonder pijn, gebleven
Dit is de vreugde, die ons aan het roer
Van het gehavend schip leidt uit dit schamel leven.