Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 43

[p. 346]

Dat....
door S. Pinkhof

Dát vraagt niet, of wij openstaan,

En menig eenen

Die, Ridder van de Lentevaan,
Juist dáárvoor was op pad gegaan,

Is 't niet verschenen!

Dát kan het klaarste Maartsche blauw

Niet altijd geven!

Wanneer je 't vast verwachten zou:
De merel - hoor! Nu komt het gauw! - -

Is 't weggebleven.

Toch kan het nog in 't allerlest

Opeens gebeuren,

(De zon duikt in het schrale West)
Dat van een weiland, versch bemest,

Het áán komt geuren,

Het áán komt vlammen, en je wild,

Verrukkend nukkig,

Eén oogwenk hoog omhooge tilt!
Dan sta je weer alleen, gestild

En warm-gelukkig!