Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 43

[p. 265]

Spreek uit....
door Lea Wijnberg

Ik achtte 't niet, ik schatte 't niet:
Het was zoo zacht en klein een lied....
Doch toen ik 't uitzong, werd het mij
Een volle heldre melodij,
Een levenszang, een hartetoon,
Zoo diep, zoo wonderschoon!

Ik achtte 't niet, ik schatte 't niet:
Het was zoo teer en klein verdriet....
Toen sprak ik dit gevoelen uit
En 't werd een snikken overluid!
Een groote pijn dit klein verdriet
En 'k wist het vóórdien niet!

Ik achtte niet, ik schatte niet
De beê die nooit den mond ontvliedt....
Maar hardop zeggend al mijn nood
Werden de kleine beden groot
En sterk, den Hemel reikend wel
En vliegend wondersnel!

Ons hart zij nooit gevangenis
Van al, dat er zoo wáárlijk is,
Dat lééft en niet verduren kan
Den kouden, wreeden zwijgensban.
Spreek uit, o mond! voor God en mensch
Uw lied, Uw leed, Uw wensch.