Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 43

[p. 264]

Jonge vrouw
door G.J. Peelen

Zij was verloofd
Zij had zich al aan hem gegeven
Ze had geloofd
Nu gauw voorgoed met hem te leven. -

Ze had hem voor die weelde reeds vooruit beloond. -
Hij stierf.
En zij verwierf
Slechts leed en niet 't geluk zoo lang gedroomd. -

Er blijft voor haar slechts strijd:
Haar geest blijft trouw
En wil herinnering niet kwijt.
In 't vleesch blijft zij toch vrouw. -

Haar nachten zijn zoo lang
En eenzaam binnen doodsche wanden.
Het hunk'rend lichaam maakt haar bang
En bevend vouwt zij klamme handen. -

Haar schoonste bloei vergaat -
Haar oogen branden hol en groot
En op haar bleek gelaat
Ligt heel haar lijden bloot.
- - - - - - -

Zij gaf zich eindelijk aan een ander
Ze gaf zich over aan een waan,
Want onder zaal'ge streeling van die vreemde handen
Noemde zij in verrukking kreunend d'oude naam. -