Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 43

[p. 195]

Na een wandeling
door Johan de Molenaar

Reik mij nog eens je fijne smalle
maar zoo vertrouwlijk sterke hand.
Zie, hoe de bladeren gaan vallen,
er waait al herfstwind over 't land.

En dahlia's staan in de hoven
al hoog in bloei, ach, veel te vroeg!
De hemel spant zich dreigend boven
het land, dat zooveel weelde droeg.

Je haren dragen nog de geuren
van onze wandeling door 't bosch;
maar 't zal zoo vaak niet meer gebeuren:
de wind woei alle blaren los.

Die zwermen langs verlaten wegen,
een ritseling werd hun geruisch.
De wolken hangen zwaar van regen,
die straks zal gonzen om het huis

waar wij ons stil terugbevonden
na de verrukkelijke tocht,
een glimlach nog om onze monden
omdat het zóó schoon wezen mocht....