Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 43

[p. 56]

Vriendinnen
door G.J. Peelen

Ze zijn niet jong meer en niet mooi.
Ze kleeden 't reeds verwelkend lijf in al te jonge tooi.
Van hun gelaat is nog een zwakke hoop te lezen. -

Zij zijn steeds op elkander aangewezen
En altijd samen, daar
Waar jonge mannen komen. -

Maar nimmer biechten zij hun stille hoop elkaar
Die voortleeft 's nachts, in opgewonden droomen -

Zien zij een man, dan kibb'len beiden
Wie wel zijn glimlach gold, die zij elkaar benijden. -

Ze schimpen altijd onvermoeid
Op alle mannen, als ze bij vriendinnen zijn. -
Maar 't lijf krimpt van verlatenheid en pijn:
Met haar heeft nooit nog één gestoeid. -

Soms als ze peinzend voor den spiegel staan
Zien zij zich bijna uitgebloeid
En weten haast hun laatste kans vergaan
En huiv'ren voor het altijd, altijd eenzaam zijn.