Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 42

[p. 404]

Woestijn
door J. de Roodt

Een gouden baldakijn de zinderende hemel,
Waaronder 't blonde zand der woestenije priemt,
Het glooiend, golvend grauw in rimplen opgestriemd,
Dofgele heuvel-zee in bamend zongewemel.

En soepel deinend schrijdt door mulle laag de kemel
Met staatge rust daarheen, waar forsch de dadel kiemt,
Den bontgekleurden last om 't edel lijf geriemd,
En in zijn voetspoor suizelt zand met flauw gefemel.

De groen' oase, schaduwrijk en vol beloften,
Waardoor een zilv'ren stroom verkwikkend water vloeit,
In welke keemlen koelen dampend-gele schoften;

Waar, wijl wij rustten, 't oog van stroomen lichts vermoeid,
Op rieten muiltjes, sluier-vrouwen nader sloften,
Haar aarden urn geheven, bronzen huid doorgloeid.