Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 42

[p. 326]

Wereldeinde
door M. Mok

De tijden dooven uit, de harten sleepen
zich door de wereld voort, opdat hun maat
vervuld wordt, en de jammer van hun staat
door het genadig duister wordt gegrepen.

Harten - hoe zijn zij tot dit lot gekomen,
die eenmaal speelsch tot licht zijn opgebloeid?
Wie bracht hen tot den waanzin van het droomen,
en het vervallen, tot den dood vermoeid?

Hun kracht heeft uit, zij moeten overgeven
wat zij bevatten konden, en de nacht
wordt over hen tot heerschappij gebracht:
verschrikking van het uitstuipende leven.

Eenmaal zal eindigen het blinde woeden,
wereld en hart zij zijn de overmoeden;
zij willen sterven - alles wil vergaan,
alles wil uit de jaren zich bevrijden,
van leven en begeeren zijn ontdaan.