Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 42

[p. 110]

De blinde vaart
door Johan W. Schotman

Dit is een vreemde blinde vaart,
geen weet waartoe zij eindelik leidt:
verloren aan een eindloosheid,
langs branding en verzonken klip
dit donker en geduldig schip
rusteloos kimwaarts glijdt.

Ver weg een onbereikbaar land
dat lokkend langs den einder strekt
en droom van zon en palmen wekt,
des nachts een ster, een wenkend licht,
de boeg blijft naar één punt gericht
dat geen oog heeft ontdekt.

De deining draagt het op haar rug,
't tij zuigt het in onzekere baan,
wind doet het vaak met slagzij gaan,
van deze vaart keert geen meer t'rug;
de dood staat zwijgend op de brug
en geeft den roergang aan.

Wij zeilen naar een donkre kust,
zijn met kompas noch koers bekend,
maar weten: ééns wordt 't roer gewend,
is er een haven, is er rust,
wordt dit wild dromen uitgeblust
en neemt de reis een end.