Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 40

[p. 233]

Improvisatiën
door Hendrik de Vries.

I.
(Landschap)

t Zijn bergen, steil en vijandig,
't Zijn distels, reedloos opstandig,
't Zijn vlakten, steenig en zandig,
't Zijn stroomen, breed en onbandig,
Of smal door 't bloeiend ravijn
Tusschen grauwheid en juichende kleur -

Verlatenheid, nood en verschrikking,
En duister, diep tot verstikking,
En uit zijn geheim de verkwikking
Van bronnen, bruisend en klaar; -
't Is de wereld naar Gods beschikking,
Eeuwig machtig en eeuwig waar: -

't Zijn de heilige hartstochten, zwaar
Als de zomer vol hittegeschrijn,
Stil en innig als 't herfstgetreur,
Hard en wreed als de winterwoestijn,
Zacht als 't voorjaar in eerste fleur.

[p. 234]

II.
(Tarantella)

Stilte: - krijgsmarsch der zonnenzwerm
Die de spooknacht met vlammen splijt:
Eeuwig voorspel der massastrijd,
Eeuwig echo van doodsgekerm.
Wat uit magma zich perst als fakkels,
Wat uit afgrond of krocht ontploft,
Wat in aschwolk en walm verdoft,
Wat in stormren verflardt aan stakkels, -
De doorbraak der helsche vuren,
De toorn die de ziel verwoest,
Beukt bezeten aan blinde muren
En sterft in een sterlichte rouwhal; -
't Geluk ontbloeit op een bouwval
Tusschen steenpuin, schimmel en roest.