Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 39

[p. 189]

His masters voice,
door A.J.D. van Oosten.

Een broze, dunne, gitten schijf
met achtelooze zachte groeven
een jubel in het donker lijf
komt het de scherpe naald beproeven.

Gebonden in zijn kleine kooi
herleven zijn gevangen zangen.
Gegrepen en behouden prooi
staat het ons af naar ons verlangen.

Een schale van betooverd stof
een wereld in zich houdt gebannen.
Het vult den lichten zomerhof
met klanken die ten hemel spannen.

Een stugge schilfer kille plaat
in zwaren drang aan de aard ontwonnen
door dartele melodie en maat
van vlietend, dansend lied doorsponnen.

[p. 190]

 

Een schamel vleugje zwart polijst

 

gansch kunsteloos schepsel onder velen

 

ontving 't eenmaal - en hoe geëischt

 

wil 't altijd van zijn gave deelen.

 

 

 

Gij wonder, dat gekorven rond

 

uw ranke wezen stil ligt beiden

 

blind, doof en dood, zijt ge enkel mond,

 

tot ons verheug en Gods verblijden.

 

 

 

Hoe vindt ons hart die eenige deugd

 

om in dit machtelooze leven

 

geduldig, tot Gods wil en vreugd

 

gezind, een juichend lied te geven?

 

 

 

O broze teergevoeligheid

 

doorsneden van leeds vaste groeven!

 

Hart, tot Gods hooge dienstbaarheid

 

komt u Zijn scherpe tucht beproeven.

 

 

 

Hef dan vol-luid uws Meesters Stem

 

ten jubel dat de heemlen trillen

 

en klank, hèrklank uw liederen Hem

 

tot op Zijn woord uw stem mag stillen.