Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 38

[p. 46]

De zanger
door Theun de Vries.

Hij spant de harp en luistert in den wind,
bezint zich en noemt sprakelooze namen.
Van alle zijden stroomen naar hem samen
de donkere koralen die men vindt
in aardsch gerucht en hemelsch koor. En hij
herkent hun drift en luisterende steeds
weet hij hun woest en duister spel bezworen
met een geheim dat hem bleef toebehoor en,
sinds tijd en doem de oude goden sloeg -

Schreeuwend van opstand jaagt de zwarte nacht
langs zijn gelaat; de branding wervelt duizelend
rondom de kimlooze aarde - Maar hij hoort
achter der elementen overmoed
al 't naderen van een aeolisch zingen,
dartel en zacht; en uit het stormbekoord
heelal der werelden rijst onvermoed
een lied van heldre briezen, suizelend,
en zwelt tot vaste stem onder den wind -

De nacht waait vol muziek. Hij luistert, zint,
en spant de harp en vindt het eerst accoord.