Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 36

[p. 333]

Spaansche kloosterliederen,
door C. Tielrooy-de Gruyter.

I

Hoe zou ik van u vluchten?

Hoe zou ik van u vluchten
Als gij zijt voor mijn oogen
Waar ik mij keer of wend?
Mijn voeten, moegeloopen
keer'n bloedend naar uw tent.

Hoe zou ik van u vluchten?
Mijn ademing is waar
uw schaduw scheert de dreven
te land, te zee, te saâm
met u ben ik geweven.

Hoe zou ik van u vluchten,
Waar gij mij telken dag
ten dans voert naar uw wezen?
In ongeschonden nach-
ten mijn droomen naar u rezen?

Hoe zou ik van u vluchten,
Waar 'k in u verzonken ben,
en wacht, door u geheven
te worden, tot ik ben
voor d'eeuwigheid met u omgeven?
Hoe zou ik van u vluchten?

[p. 334]

II

Nooit.

Nooit zal 'k in hunkering uw gezicht
met 't branden van mijn mond beroeren;
het noodlot heeft zijn werk verricht:
het wilde ons ver uit eenen voeren.

Nooit zal 'k bij de aanhef van den nacht
het streelen voelen van uw handen;
ik heb u ademloos gewacht,
maar zag alleen de sterren branden.

Nooit zullen wij in 't diepst gepeis
en heet verlangen elkaar bereiken;
Als we eenzaam zijn uiteen gereisd
gaat eenmaal ook 't verlangen wijken;
in gemis aan u zal 'k dan bezwijken.

[p. 335]

III

Brood en wijn.

'k Verlang naar u,
gij zijt mijn brood!

'k Wil bij u zijn,
gij zijt mijn wijn.

Draag me in uw leven,
ik kan 't niet derven,

toef waar ik blijf,
of ik zal sterven;

De spijkers van uw kruis
gaan door mijn vleesch,

ik heb geen huis
meer sinds gij reest;

Mijn oogen branden
hun licht voor u,

Mijn lippen preevlen
alleen voor u;

Ik heb mijn handen
saamgevouwen

tegen de avond-
hemelen aan,

[p. 336]

 

ik kan mijn minnaar

 

niet aanschouwen;

 

 

 

waar bleef 't teeken?

 

Kom nader staan!

 

 

 

De dag treedt af

 

in dof verdriet,

 

 

 

wat in mij wel

 

ten nacht geschiedt.

 

 

 

't is pijn van hel

 

en duisternis,

 

 

 

want buiten u

 

is 't àl gemis.

 

 

 

Ik heb u lief:

 

dit is mijn nood,

 

 

 

ik heb u lief

 

breng mij mijn dood!

 

 

 

Want in den dood

 

Zal alle lust

 

 

 

naar liefde zin-

 

ken in de rust.

 

 

 

Daar zal 'k bevrijd

 

zijn neergeleid.