Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 35

[p. 199]

De oude vloek,
door Annie Salomons.

Komen nu al die oude droomen weer
Van onvree, vrijheid en vertwijfeld zwerven,
Zou dan die onrust nimmer in mij sterven,
Die láát zijn rijkdom om den lust van 't derven,
Die schrikt voor volheid en toch haakt naar méér.

Heeft dan mijn blik nog niet den waan verleerd
Hunkrend te staren naar de horizonnen....
'k Heb reeds zoo'n rijpen, zwaren oogst gewonnen; -
Waarom nog eens een schraler grond ontgonnen,
Waarom nog eens gebroken en begeerd?

Gij hebt mij rijk gezegend, o mijn God,
Zwaar van vervulling wentelden mijn dagen.
Gij liet mij niets te wenschen of te vragen,
Dan om een hart, dat hoog zijn heil kon dragen,
Dat sterk genoeg was voor zijn zalig lot.