Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 34

[p. 180]

Charles d'Orléans,
door Hélène Swarth.

De weide spreidde een kleed van groen fluweel
Voor Lente's intreê in 't herlevend land.
Haar groene vanen staan alom geplant.
De zon ter eer zijn duizend bloemen geel.

Aan 't hooge venster, 't hoofd in de open hand,
Zit droef de Prins, gevangen in 't kasteel,
Peinst, neemt den veder, schrijft een mooi rondeel,
Wijl edel dichten donkre smart verbant.

En eeuwen later zal nog zijn bekoord
Wie schoonheid mint, door 't hoofsche dichterwoord,
Dat hem vertroost, verdrijvend tragen tijd.

Doch hem, wien 't lied vermooide één enkel uur
Van d'armen dag, zoo eindeloos van duur,
Benijd hem niet! Ik weet hoezeer hij lijdt.