Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 33

[p. 346]

Keuze
door Fine Horsting-Boerma.

Ik kies de frissche, wilde wegen van het Leven!
Ik ben de laffe straten van mijn droomen moe.
Mijn vrees is weg, op ieder pad durf 'k mij begeven:
Ik sluit mij voor het machtig lijden niet meer toe.

Ik ben de laffe straten van mijn droomen moe
(Zoo bitter vaak keerde ik beschaamd naar huis terug)
Ze leiden alle naar hetzelfde einddoel toe,
Maar over 't laatste, breede water ligt geen brug....

Mijn vrees is weg, op ieder pad durf 'k mij begeven.
O! ééns te mogen weten wie ik waarlijk ben!
Geen droom, die 't leerde, .... maar misschien het groote Leven!....
Of.... zou ik kunnen sterven, vóór 'k mij zelve ken?

Ik sluit mij voor het machtig lijden niet meer toe.
'k Aanvaard het àl, wat komen zal, als maar Uw strijd,
Geweldig Leven! - 'k vráág niet naar 't waarom of hoe -
Mij uit den doem van tuchteloozen droom bevrijdt.