Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 32

[p. 397]

Kloosterleven,
door J.J. van Geuns.

Waar steile bergen 't stille meer omringen
Ligt een wit klooster uit den ouden tijd.
Daar bloeit het leven van de kloosterlingen
Zacht open onder 't oog der eeuwigheid.

Wel menigeen vond hier den laten vrede
Verwonderd om de wending in zijn lot:
Hij schikt zich licht naar strenge kloosterzede -
Die nooit gebonden werd door één gebod....

Voor 't kleine venster hangen bladertwijgen.
Daar toeft hij iedren avond op het uur
Dat klokkenklanken uit het kloosterzwijgen
Zich mengen met de reine bergnatuur.

[p. 398]

 

Wanneer de maan in heldre zomernachten

 

Schijnt in de cel door 't kleine venster in,

 

Komen somwijlen zondige gedachten

 

Den jongen kloosterbroeder in den zin.

 

 

 

Dan hoort hij buiten 't donker water stroomen

 

De bergen af, den diepen dalgrond toe,

 

En 't is de geur der dichtbeloofde boomen,

 

Die maakt hem moe, der stille dagen moe....

 

 

 

Hij vreest de klok die straks begint te luiden

 

Tot een gebed dat niet genoeg verruimt. -

 

Het schijnt zijn eigen leven te beduiden,

 

Dat in den nacht de donkre bergbeek schuimt....