Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 32

[p. 182]

Voor mijn vrouw,
door P. Otten.

Vaak moeten wij, zielskranken,

En zonder moed en lust,

Het avonddonker danken

Voor eindelijke rust -

Totdat een zacht gelaat

In onze kamer kijkt

En eensklaps onze minste daad

Een loutre vreugde lijkt....

Hoe vaak zijn niet onz' oogen

Door dagelijksche sleur

Van treurenis betogen,

En zien noch lijn noch kleur -

Maar 't nauwelijksch gebaar

Van een ontloken roos

Maakt héél de wereld wijd en klaar

En schoon en eindeloos....

Vaak gaan wij, moede en poover

In 't zoeken naar geluk

De grijze wegen over -

Maar in den bangsten druk

Opent een enkel woord

Van simpel-stil gedicht

Een onverwachte, breede poort

Naar Gods onwelkbaar licht....