Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 31

[p. 375]

Storm,
door J. de Leeuw.

O storm, hoog boven menschen en werken,
Die tot uw weg kiest den zwarten nacht!
Die buigt de zwakken en breekt de sterken
En wentelt en wervelt in wielende kracht!

O storm, die hemel en zee omvademt,
Die beide in breidend' omhelzing mengt,
De golven krult, de wolken ademt,
Het kleine en d' adem van 't kleine verengt......

Die de bosschen bespringt met Uw snauwende donder,
De eind'looze velden holhong'rend doorijlt,
Die in hunk'rende vaart over 't nietig daaronder
Het onzekere uit het onzeek're bezeilt.

Wat kunt Gij, onvangbare, zelf niet vangen?
Vanwaar Uw kreun, die om niets zich bekreunt?
Waarheen Uw dringend, Uw dreigend verlangen,
Dat steunend Uw donkere demon dreunt?

Waarheen, waarheen, onzichtbare blinde?
Spreek het lossend woord door ménschenmond!
Dat Uw dolle tasten eind'lijk vinde,
Wat Gij altijd zocht en nimmer vondt!