Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 30

[p. 347]

De ivoren fluit
door J.J. van Geuns.

Hoe is het leven zacht als nooit te voren,
Alsof ik in een hoogen toren ben,
Waar de geluiden, die 'k van vroeger ken,
Als uit een andre wereld zijn te hooren.

Hier zit ik stil; maar somtijds, mijn ivoren
Fluit nemend, buig ik me over 't raamkozijn
En speel voor menschen, die beneden zijn
In luistrend opzien naar mijn hoogen toren.

En zij begrijpen niet, dat uit mijn fluit
Zoo ándre tonen klinken dan 't geluid,
Het schelle, waar hun ooren aan gewenden.

Maar ik vertel hun spelend van het leven
Hierboven, waar niets over is gebleven
Van d'onrust, die ik eenmaal zelve kende.