Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 30

Bedevaart,
door Bep van der Harst.

Lief, ik ben nog eens gegaan
Langs ons smalle wegje,
Tusschen groene weien door
En het ruige hegje.

Peinzend heb ik stilgestaan
Voor 't vervallen hekje,
Waar het laantje verder voert
Naar 't verborgen plekje.

In den stilverlaten tuin
Ritselde geen blaadje,
Vlug naar binnen glipte ik,
Langs 't bemoste paadje.

'k Vlijde me in 't lange gras
Tusschen fijne sprietjes.
Uit de struiken, wonderblij,
Dreven vogelliedjes.

Daar heb ik aan jou gedacht,
'k Wist nog ieder woordje,
Dat je, in dat stille uur,
Fluisterd' aan mijn oortje.

En, omdat ik jou niet had,
Kuste ik een blaadje,
Vluchtte toen den tuin weer uit
Langs het groene paadje!