Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 30

[p. 253]

Nazomer,
door Hélène Swarth.

Zomerig droomig, blond in zonnegeel,
In de avondkamer, zoemt de muggendans.
Voor 't venster wiegt, in wuivende cadans,
De zoele wind het blanke bloemfluweel
Van ranke phlox. Naar lesten hemelglans
Rekt hoog een zonnebloem haar stoeren steel,
In liefdedrang, haar schoonen god geheel
Haar hart te geven in zijn gouden krans.

't Lijkt zomer nog, maar 't is geen zomer meer.
De bloemen sterven en de brooze dag
En 't zoel ontroerend teeder streelend weêr.

'k Wou nog genieten van dien laatsten lach.
'k Weet niet waarom, maar 'k weet dat ik niet mag
Droef geurt de phlox, de muggen zingen teêr.