Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 25

Mijn donk're hart...
door P. Otten.

Mijn donk're hart is als deez' avond stil.

Geen windvleug, die de bleeke rogge roert.

Alleen een duif, regen verkondend, koert

Van uit de dennen op de duistre hil.

De grijze wolkenwijlen hangen laag

Over de velden, en geen talmend rood

Toont, waar de zon ten horizon ontvlood:

En west en oost zijn even grijze en vaag.

O verre lief, mijn hart is schreiensrêe.

Weer is een regendroeve dag gedaan;

En in de hoeven gaan de lichten aan,

Die oogen over de effen korenzee.

Waar zijn de schoone droomen van mijn jeugd,

Hun hel geluk, hun hooggedragen leed?....

'k Dooi eenzaam door de schemering, en weet:

Bijna te schreien is mijn schoonste vreugd.