Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 23

[p. 265]

Toen voor het laatst....
Door Elize van Kaathoven.

Toen voor het laatst wij je ter ruste brachten,
Liet ik stil nederzinken, je ter zijd,
Mijn lichtste, mijne teederste gedachten
En mijne, je zoo dierbre vroolijkheid,

Dat bij je zouden zijn ten allen tijd
Die dingen, die je lief te wezen plachten;
En toen wij keerden, voelde ik mij bereid
Vreugd-arm te gaan de dagen die mij wachtten.

Doch jij, die waart getreden door het leven
Met 't zacht en vorstelijk gebaar van geven,
Naamt wel mijn liefdegaaf, maar boodt mij meer.

Want komt tot mij je stem, je beeld, dan zingen
Er duizend lieve, lichte, blijde dingen
In mij. Je gaaft mij dieper vreugde weer.