Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 21

[p. 375]

Mijn pen
door Laurens van der Waals.

Mijn pen, die U dit briefje schrijft
en eene wijl verwijlen blijft
- terwijl ik naar Uw lach verlang -
is éven stil, is éven bang,
omdat ik graag iets schrijven wou,
dat zoo ze móést ze schrijven zóu;
maar, dat ze liever toch niet zei,
maar, dat ze liever liet in mij.

En daar ik zelf niet zeker ben,
dat ik het ware woord wel ken,
of ik zuivre zin wel vind,
om juist dat neer te schrijven kind,
en zelf ook ben een beetje bang,
dat ik wat veel van ons verlang;
laat ik de pen haar gang maar gaan
en wat zij schrijft maar rustig staan.

Mijn pen, die niet meer wijlen blijft
maar staag en eenzaam verder schrijft
- terwijl ik naar Uw lach verlang -
is niet meer stil, is niet meer bang;
want dat wat ik graag schrijven wou,
en zoo zij móést zij schrijven zóu,
blijft - er is gewogen en gewikt -
in ons tot het ons beter schikt.