Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 19

'n Wandeling
door
Laurens van der Waals.

Aan...

Nu ik luist'rend naast U ga
en U zie en gadesla
hoor ik, hoe Uw stem ontbond
echoklokjes, in het rond,
roepende met hun geluid
het geluk de heesters uit.
Hoe Uw adem stil, bedaard,
deinende Uw mond ontvaart,
tot de wind, die op hem loert,
hem op loome vleugels voert
door de geurdoorzoelde lucht,
die vervuld wordt van gezucht.
Speur 'k Uw blik, waar 't licht in breekt
en een tinteling ontsteekt,
die van uit Uw oogen vloeit,
tot waar 't zonnig daglicht gloeit,
koesterende in zijn licht
Uw blosblanken aangezicht.

Nu ik luistrend naast U ga
en U peinzend gadesla
voel ik, als een vreemd gemis,
hoe ontastbaar vreugde is
en slechts als een zwakke schijn
dringt door ziels strak-dicht gordijn,
of als echo voor het laatst
wel verruischt, maar niet weerkaatst,
en de luwe lucht vervult
met een trillend ongeduld.

Nu ik peinzend naast U ga
en U hoor en gadesla
voel 'k hoe om ons heen iets beeft,
iets dat mijmert, iets dat leeft,
iets dat luistert en dan breekt,
in muziek of woorden spreekt,
die wel hoorbaar zijn in schijn,
maar die toch onhoorbaar zijn.

Nu ik luistrend naast U ga,
en U peinzend gadesla,
voel ik, als een vreemd gemis,
hoe onzegbaar vreugde is.