Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 16

Sneeuw
door Joh^a. W. Kerkmeijer-Bakker.

De witte winter dekt mijn bloemen rood
die moede van al 't felle bloeien zijn
De vlokken zijn gevallen, kalm en rein....
Nu slapen ze⁀al den zachten winterdood.

De witte winter is zoo groot en stil,
zoo zonder weelde⁀, en zonder treurigheid,
gelijk een bloem, die 't eind'lijk sterven beidt,
gelijk een hart, dat niet meer bloeien wil.

De witte winter is zoo stil en goed,
een vredig graf voor vreugde⁀en menig leed....
O kon ik toch vergeten, wat ik weet,
dat eens die witte stilte breken moet!