Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 15

[p. 108]

Verzen
door M. Rietberger.

Mocht tusschen ons beyden de werelt staen
In wapenen fier ende stout,
Myn lief si vermocht er nemmermeer iet,
Die minne van ons waer te bout.
En mocht men mi geven geld ende goet
En segghen, ai laat hem syn
Ic droegh er wel liever den bedelsack
En lievekens arm in de myn!
En mocht men mi segghen, ai mi, met recht,
De woorden syn ydel, die hi u seght
Hi sal di doen welcken eens bleeck ende stil,
Ic sprack er so trotsch nog, so isset myn wil.

* _* *

Een traen voor de wilde vogelkens
Nu winter se pynt met syn beten,
Die lustlycke vroudige sangers van 't woud
Ic can er se niet vergheten.
Een traen voor de sondighe sielekens
Die wreed er de werelt verstiet,
Si dwalen als vogelkens in de sneeuw
In dolen en sieleverdriet.