Ter begeleiding.
Zij, die in onzen novellenwedstrijd overwon, zou niet eens haar meesterstukje gedrukt mogen zien. Anna Koubert was bijna stervende, toen haar het bericht van den uitslag bereikte. Met diep leedwezen doen wij deze snerpende mededeeling. Zoo véél had zij nog kunnen zijn voor de haren, zoo véél voor onze Letteren ook.
Den 29sten September 1870, was Anna Christina Berkhout geboren te Amsterdam. In 1888 werd zij onderwijzeres. Een Viertal jaren geleden is zij gehuwd met den heer Witmond. Op negen-en-twintig-jarigen leeftijd is zij reeds gestorven.
Als Tine van Berken gaf zij de alom bekende boekjes voor de jeugd: Een klaverblad van vieren, De familie Berewoud, De dochters van den Generaal, Mijn zuster en ik enz. In het blad voor jonge meisjes, ‘Lente’, dat zij redigeerde, verscheen dit jaar Een roman.
Mw. Anna Christina Witmond-Berkhout. (Tine van Berken - Anna Koubert). 1870-1899.
In 1895 zag haar eerste bundel novellen voor volwassenen het licht: Nieuwe Paneeltjes; toen verscheen het kleine romannetje Een scheepje zonder roer, daarna nog een bundel novellen Confetti, alle onder den naam van Anna Koubert.
Haar vader, die ons in staat stelde bijgaand portret (gemaakt toen haar eerste boek verscheen) te reproduceeren, schreef ons: haar eerste werk werd in Elsevier's opgenomen, het laatste zal er in geplaatst worden. Helaas, het laatste!! Kenschetsend voor de begaafde schrijfster is de zinspreuk, waaronder het ingezonden werd: Er is maar ééne zonde: - gebrek aan hart.
Wij zullen nooit meer een werk van Anna Koubert ter hand kunnen nemen zonder aan dit devies der Liefde te denken. Het was haar uit de ziel geschreven; want door Liefde te geven heeft Anna Berkhout haar kort leven vermooid, door van haar Liefde voor kinderen en menschen te getuigen, heeft zij de harten veroverd van velen.
Tine van Berken-Anna Koubert zal niet vergeten worden.
De Redactie.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd