Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 7

[p. 80]

Herfst
door H.J. Schimmel.

Vale schemer, somber zwijgen!

Vunze lucht van rottend blad!

Ruk- bij rukwind zwiept de twijgen,

Plonzend ze in een ijskoud bad!

Beeld der grijsheid, moeilijk stromplend,

Zwak en stram in peze en nerf,

Met den diepsten weemoed momplend:

‘Alles roept: Verval, verderf!’

‘Tobbend zwaarhoofd, dom, die klachte!’

En de humor tint den toon.

‘In het Dicht klonk die gedachte

Talloos malen óverschoon!

Hoor, wat andre en blijder woorden
Enkle scherpere ooren hoorden:

‘Uit den windstoot, uit den mist

Kneden wij de versche gist;

Wij ontraaflen niet, maar weven
Nieuwe vormen voor nieuw leven!’