Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 3

[p. 444]

Het gebroken pijpje.
Door A.C.B.

Ze zitten te zamen en - zwijgen.
Hij tuurt door 't brilglas heen,
En leest de nieuwste nieuwtjes

Maar snapt er geen.

Zij breit aan de kous van haar kleinkind,
Ze is juist aan den mindervoet,
En rustloos raatlen de naalden

Met snellen spoed.

En tusschen hen zit mijm'rend
De goede, trouwe Fik
En hij beschouwt hen beurtlings

Met philosofenblik.

En treurig mijm'rend schudt hij
Zijn ouden, witten kop:
Hij weet niet, wat er hapert,

Hij geeft het op.

De bril van den oude is beslagen,
Hij merkt het niet.
Zijn voorhoofd is gerimpeld,

Hij heeft verdriet.

Zijn pijpje, dat juist zoo heerlijk

Was doorgerookt,

Dat heeft ze gebroken, - ze doet ook

Zoo onbekookt!